Od 2025 roku moderatorami tejże Straży są ks. proboszczowie cieszyńskiej parafii św. Marii Magdaleny.
SPOTKANIA
Spotkania Strazy Honorowej w parafii świętej Marii Magdaleny odbywają się w każdy pierwszy piątek miesiąca.
Wszystkich, którzy kochają Serce Boże i chcą oddawać Mu cześć - zapraszamy w nasze szeregi w piewszyi piątek każdego miesiąca po Mszy św. wieczornej do budynku plebanii przy pl. Dominikańskim 2
Historia Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa we Francji
Początki Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa sięgają czasów Golgoty; tam, u stóp Ukrzyżowanego czuwali pierwsi trzej członkowie – Najświętsza Maryja Panna, św. Maria Magdalena i św. Jan.
Odwieczny plan zbawienia człowieka, kontynuowany przez Stwórcę, realizował się następnie poprzez powtarzające się kilka razy objawienia Pana Jezusa, których doznawała św. Małgorzata Maria Alacoque z Zakonu Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny, założonego przez świętych – Franciszka Salezego i Joannę Franciszkę de Chantal. W klasztorze w Paray-le-Monial we Francji historia związana z kultem Najświętszego Serca Jezusowego nabrała szczególnego rozmachu.
Chrystus, mówiąc do serca swojej Powiernicy, ukazał skarby Najświętszego Serca, zapewniał, że jest Ono wypełnione żarem ogromnej miłości do rodzaju ludzkiego, że nie może już dłużej tłumić w sobie jej płomieni, pragnie je objawić i rozlać, ubogacić wszystkich ludzi najkosztowniejszymi darami uświęcających łask. Umiłowanej Uczennicy żalił się, iż Jego pragnienia nie są doceniane, a Jego miłość nie jest „kochana”, że spotyka się jedynie z oziębłością i obojętnością.
Na wieść o skardze Jezusa przybywało z każdym dniem wiele wrażliwych dusz, coraz wyraźniejsze stawały się przejawy indywidualnej pobożności, pojawiali się nowi czciciele Bożego Serca: indywidualni, zbiorowi, wspólnotowi, a także bractwa i arcybractwa.
Od czasu poufnych rozmów Pana Jezusa ze swą Oblubienicą, czyli od lat 1673-1675 minęło dokładnie 198 lat, gdy w siostrzanym klasztorze Nawiedzenia w Bourg-en-Bresse, położonym zaledwie o kilkadziesiąt kilometrów od kolebki doniosłych objawień zaistniały okoliczności, które dzięki zrządzeniu Bożej Opatrzności doprowadziły do powstania Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Z końcem grudnia 1862 r. z klasztoru z Annecy przyszedł list o następującej treści: „Pan nasz skarżył się jednej uprzywilejowanej duszy, iż gdy objawił nam swoje Serce, my nie dość okazałyśmy gorliwości w szerzeniu Jego chwały”. Podczas rekreacji spojrzenia sióstr skierowały się na s. Marię od Najświętszego Serca w wymownym stwierdzeniu: „Do Siostry należy wynalezienie nowego sposobu, by uczcić Serce Jezusa”. Niebawem, 12 marca 1863 r. siostra Maria od Najświętszego Serca doznała wewnętrznej wizji. Chrystus sam podsunął pomysł! Pod jej wrażeniem narysowała tarczę zegara, w środku której znajdowało się włócznią przebite Serce Jezusa; u góry rysunku umieściła słowa: cześć, miłość, wynagrodzenie, zaś u dołu: Straż Honorowa Najświętszego Serca. Tak powstał zegar Straży Honorowej, który stał się symbolem sprowadzającym niezliczone rzesze ludzi do Boga.
Każdy z członków, wybierając jedną godzinę w ciągu dnia, przeżywaną w zjednoczeniu z Eucharystycznym Sercem Jezusa, ofiarowywał swoje codzienne zajęcia w duchu miłości i wynagrodzenia za grzechy ludzi. Następnego dnia, w trzeci piątek Wielkiego Postu, około godziny 1600, s. Maria od Najświętszego Serca przyniosła przełożonej pierwszy zegar Straży Honorowej.
Ta pobłogosławiła go i zgodziła się, by imiona wszystkich sióstr zostały wpisane na zegarze przy dowolnie wybranej przez każdą z nich godzinie. Tak więc 13 marca 1863 r. kilkudziesięcioosobowa wspólnota zakonna, jako pierwsza została zapisana na zegarze strażowym. Był to dzień narodzin Straży Honorowej.
Bardzo szybko do tej duchowej wspólnoty przystąpiło 112 klasztorów Sióstr Wizytek, wkrótce też Straż Honorowa przekroczyła granicę Francji i rozciągnęła się na Anglię i Włochy.
W pierwszy piątek lutego do Bourg przyszedł list od Marii Deluil-Martiny – pierwszej zelatorki w Marsylii, której współpraca z s. Marią od Najświętszego Serca miała znaczący wpływ na rodzące się Dzieło. Wkrótce przyjęła do Straży św. Zofię Barat, a wraz z nią całe jej zgromadzenie zakonne. 9 marca 1864 r.decyzją biskupa diecezji Belley w kaplicy Nawiedzenia w Bourg-en-Bresse zostało ustanowione Bractwo Straży Honorowej Najświętszego Serca.
Tymczasem nowa organizacja powiększała swoje grono w dużej mierze za sprawą gorliwych zabiegów Marii Deluil-Martiny, która 5 czerwca 1864 r. przyjęła do Straży Honorowej trzydziestu biskupów zgromadzonych w Marsylii na uroczystości poświęcenia bazyliki Notre-Dame de la Garde.
Rok 1864 obfitował także w inne wydarzenia równie istotne dla rozwoju nowej organizacji: 16 czerwca Ojciec Święty, Pius IX przyznał jej odpusty, we wrześniu zostały wydane drukiem trzy serie biletów zelatorskich dla zakonnic, osób świeckich i dzieci, 4 listopada wybito pierwsze medaliki strażowe, a pod koniec roku ukazała się „Notka” – 48 – stronicowa broszura będąca zarysem charakteru Dzieła wraz z jego celem, organizacją, praktykami pierwszych piątków miesiąca, itp.
Straż Honorowa nabierała rozwojowego rozpędu, rozprzestrzeniła się na cały świat – w 1868 r. dotarła także do Polski.
W księgach arcybrackich znaleźli się m. in. papieże: bł. Pius IX, Leon XIII, Pius X, Benedykt XV, Pius XI.
Niezwykłymi czcicielami Bożego Serca i propagatorami Jego kultu byli papieże: św. Jan Paweł II, czego niezbite dowody dał w encyklice Dives in misericordia oraz w doniosłych homiliach wygłaszanych podczas pielgrzymek do Ojczyzny, a także Benedykt XVI, który również zaciągnął się w szeregi członków Arcybractwa.
Historia Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa w Polsce
Już po kilku latach od powstania Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bourg-en-Bresse we Francji (13 marca 1863 r.) zawitała ona również do Polski – dzięki Siostrom Wizytkom, sprowadzonym do Warszawy przez królową Marię Ludwikę Gonzagę w 1654 r., a następnie w 1681 r. do Krakowa przez biskupa Jana Małachowskiego. Były one niemalże na bieżąco informowane o objawieniach w Paray-le Monial. Dzięki matce Katarzynie Krystynie Branickiej krakowski konwent stawał się ośrodkiem czci i miłości Serca Jezusowego, a za czasów matki Franciszki Szembekówny zaczął promieniować nabożeństwem także poza mury klasztorne.
W 1718 r. w kościele Sióstr Wizytek zostało założone jedno z pierwszych w Polsce Bractw Najświętszego Serca Jezusowego. Z tej okazji zakonnice przygotowały intronizację Bożego Serca z uroczystą procesją. „Wzięły w niej udział liczne rzesze wierzących krakowskiego grodu. Trasa prowadziła z kościoła Mariackiego do kościoła Sióstr Wizytek. Kroniki klasztoru przekazują barwny, szczegółowy opis tej procesji. Odprawiano ją rzeczywiście z wielką okazałością. Pomyślana ona jednak była przede wszystkim jako publiczne, wspólne wyznanie wiary i czci dla Serca Jezusowego” (S. Jarzyna, Trzysta lat działalności SS. Wizytek w Krakowie, 1983).
Nie dziwi więc fakt, że zaledwie w kilka lat po powstaniu we Francji Straż Honorowa znalazła podatny grunt również na ziemiach polskich. Do Bractwa założonego w Krakowie w 1868 r. zapisały się wszystkie zakonnice klasztoru Nawiedzenia oraz ich uczennice.
Gdy w styczniu 1869 r. zostało ono kanonicznie zatwierdzone przez biskupa Antoniego Gałeckiego, ówczesnego administratora diecezji krakowskiej, klasztor Sióstr Wizytek w Krakowie „stał się jednocześnie główną siedzibą tej Wspólnoty dla całej Polski, mimo że podzielonej na trzy zabory” (J. Pluta, Cześć, miłość, wynagrodzenie Sercu Jezusa, 2001).
Bardzo szybko wszczęto starania o przekształcenie Bractwa w Arcybractwo, lecz z różnych względów (zabory, pierwsza wojna światowa itp.) na zatwierdzenie trzeba było czekać aż do 19 stycznia 1919 r. Aktu wyniesienia do tej godności dokonał papież Pius XI. W tym czasie działalność statutowa rozwijała się nadzwyczaj prężnie, przy dużym zaangażowaniu siostry dyrektor Marii Józefy Twarowskiej, późniejszej przełożonej klasztoru.
Członkowie Straży tworzyli liczne grupy modlitewne, adorowali Najświętszy Sakrament podczas pierwszopiątkowych liturgii. Celom statutowym były także podporządkowane wszelkie działania informacyjne, wydawnicze i korespondencyjne.
Nieocenionym narzędziem apostolskiego oddziaływania stało się arcybrackie czasopismo „Wiadomości o Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa”. Pierwszy numer ukazał się w 1921 r.
Druga wojna światowa, a następnie okres rządów komunistycznych brutalnie przerwały na pół wieku czas nieskrępowanej działalności apostolskiej i formacyjnej Arcybractwa w Polsce, niemniej siostry podejmowały działania konspiracyjne, narażając się często na utratę wolności.
Dopiero w 1986 r. mogła się odbyć pierwsza ogólnopolska pielgrzymka Arcybractwa na Jasną Górę, organizowana odtąd co roku. W roku 1991 wznowiono też publikację „Wiadomości Straży Honorowej NSPJ”, które rozsyłane są nie tylko do ośrodków na terenie całego kraju, ale również do wspólnot polonijnych. Wciąż wzrasta liczba członków Straży Honorowej NSPJ, którzy stają się często organizatorami lub współorganizatorami nabożeństw i uroczystości religijnych w parafiach. Włączając się w przygotowanie oprawy liturgicznej, wspomagają oni swoich duszpasterzy, należą do rad parafialnych oraz wykonują posługi charytatywne na rzecz wspólnot parafialnych.
Spośród ważnych dla Arcybractwa wydarzeń z lat po oficjalnym wznowieniu działalności należy wspomnieć autokarową pielgrzymkę do Rzymu w 1992 r., udział w 46. Międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym we Wrocławiu (Arcybractwo przygotowało „Księgę darów duchowych”, 5 monstrancji w futerałach oraz 5 wyhaftowanych welonów), udział w Ogólnopolskich Kongresach Ruchów i Stowarzyszeń Katolickich oraz pielgrzymki do Francji śladami kultu Najświętszego Serca Pana Jezusa w 2006 i 2013 r.
Niezwykle istotny dla Arcybractwa Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa w Polsce był 2019 rok, kiedy to przypadła 150. rocznica istnienia organizacji na ziemiach polskich. Do obchodów tego jubileuszu członkowie przygotowywali się kilka lat poprzez modlitwę i lekturę materiałów formacyjnych. Aby jeszcze bardziej uczcić rocznicę, polskie Arcybractwo wystarało się o łaskę odpustów zupełnych, które czciciele Serca Bożego mogli uzyskać w 2019 roku po spełnieniu określonych warunków.
Polska Straż Honorowa otrzymała również błogosławieństwo Ojca Świętego Franciszka, błogosławieństwo ks. abpa Marka Jędraszewskiego, a także listy gratulacyjne od ks. bpa Stanisława Salaterskiego, delegata KEP ds. naszego Arcybractwa, oraz ks. Juana Barrosa, Dyrektora Generalnego Straży Honorowej NSPJ. Rok jubileuszowy rozpoczął się 1 stycznia 2019 roku, a zakończył 27 grudnia, we wspomnienie św. Jana Ewangelisty, patrona Arcybractwa. Główne, ogólnopolskie uroczystości miały miejsce 15 czerwca na Jasnej Górze, podczas XXXIV pielgrzymki Straży Honorowej, w której wzięły udział zastępy strażowe z całej Polski. Obecnych było około 70 pocztów sztandarowych.Członkowie wysłuchali konferencji wygłoszonej przez ks. Jacka Pędziwiatra, wzięli udział w Drodze krzyżowej na wałach jasnogórskich, uczestniczyli we Mszy św. dziękczynnej pod przewodnictwem ks. bpa Stanisława Salaterskiego, w Apelu Jasnogórskim, adoracji Najświętszego Sakramentu oraz Mszy św. w Kaplicy Cudownego Obrazu o godz. 23. Oprócz tych centralnych uroczystości wiele wspólnot zorganizowało również lokalne obchody jubileuszu 150-lecia Straży Honorowej w swoich diecezjach i parafiach.
Rok jubileuszowy stał się okazją, by przypomnieć historię i charyzmat Straży Honorowej NSPJ w prasie katolickiej. Artykuły poświęcone organizacji znalazły się w „Niedzieli”, „Źródle” i „Gościu Niedzielnym”, dzięki czemu wiele osób usłyszało o wspólnocie i postanowiło do niej dołączyć. Innym owocem roku jubileuszowego jest publikacja Uświęceni obecnością przy Bożym Sercu (ks. Józef Gaweł SCJ, Natalia Gorczowska, Kraków 2020), przybliżająca życiorysy świętych i błogosławionych, którzy należeli do Straży Honorowej NSPJ.
Z kolei 20 czerwca 2020 roku podczas XXXV Ogólnopolskiej Pielgrzymki Arcybractwa Straży Honorowej NSPJ na Jasną Górę wspólnota oficjalnie odnowiła akt poświęcenia się Bożemu Sercu w nawiązaniu do 100. rocznicy zawierzenia naszej Ojczyzny. Wydarzeniu, w którym ze względu na pandemię koronawirusa wzięły udział tylko diecezjalne delegacje Straży Honorowej, przewodniczył ks. bp Stanisław Salaterski. W akcie poświęcenia dziękowaliśmy Bożemu Sercu za łaski minionych lat i prosiliśmy o oddalenie grożących nam niebezpieczeństw: „Oddal od nas zatem pandemię koronawirusa, która nie tylko zagraża ciału, ale wzbudza niepokój w sercu i pogrąża w poczuciu bezradności. Oddal od nas konsekwencje ateistycznych ideologii, które negują Boga i Jego przykazania. Oddal relatywizm moralny i hedonizm, które atakują wartości zjednoczonej rodziny, życia poczętego i godnej starości. Oddal nihilizm, który pozbawia woli do działania i utwierdza w poczuciu beznadziei. Oddal od nas również obojętność religijną i dążenie za wszelką cenę do materialnego dobrobytu”. Następnie poświęciliśmy Najświętszemu Sercu Pana Jezusa wszystkie stany należące do Arcybractwa, w tym zelatorów, obecnych i przyszłych członków Straży Honorowej oraz ich rodziny.
Słowo do dorosłych
Pewna stabilizacja pozwala, aby z dystansem spojrzeć na swoje życie i zastanowić się, co jest w nim istotne. Może już czas na pogłębienie duchowości przez nabożeństwo do Najświętszego Serca Pana Jezusa, które jest dopełnieniem pobożności Eucharystycznej, ale również pozwala poświęcić więcej czasu na modlitwę i medytację nad Słowem Bożym?
Jeśli jakieś okoliczności życia spowodowały, że jego sens się zatracił i brniesz w beznadziei – jest jeszcze czas, by zwrócić się do Jezusa. Zwykły wpis do Straży Honorowej NSPJ może być początkiem nawrócenia i drogi pełnej nadziei. On z otwartym i miłosiernym Sercem czeka na Ciebie.
Wystarczy wybrać jedną godzinę w ciągu dnia i bez zmian w codziennych zajęciach przeżywać ją głębiej, wychwalając Pana i wynagradzając Mu za cierpienia i zniewagi, jakich doznaje od współczesnego świata. W ten sposób, z godziny na godzinę coraz wyżej wspinać się będziesz po wąskiej i stromej ścieżce do świętości. Godzina Obecności Ci w tym pomoże.
Zaufaj więc Jezusowi i pozwól Mu się kochać! To wspaniałe przeżycie duchowe przyniesie Ci wielką radość i nadzieję, ale także pozwoli odkryć prawdziwe ideały oraz doświadczyć szczęścia.
Słowo do młodzieży
W Twojej głowie roi się od wątpliwości? Wciąż zastanawiasz się kim tak naprawdę jesteś? Nieustannie szukasz siebie, szczęścia, a właściwie nie do końca wiesz czego? Świat wydaje się pełen wielu intrygujących możliwości, ale z których skorzystać i w jaki sposób? Tyle pytań, a tak mało odpowiedzi.
On o tym wie. Pomoże Ci odnaleźć Twoją własną drogę, jeśli tylko Mu zaufasz. Weź Go za swego towarzysza, bo On także potrzebuje Ciebie, szuka w Tobie pocieszenia, ponieważ Jego Serce także cierpi z powodu braku miłości. Na Jego bezinteresowną miłość ludzie odpowiadają obojętnością.
Tyle niepewności, tyle obojętności? Czy masz czasem wrażenie, że i o Tobie świat zapomniał? A może czujesz, że czegoś ci brakuje, że i Ty o czymś zapominasz?
Dziś wiele osób żyje tak, jakby Jezus nie istniał, a Jego Męka i Śmierć nie miały żadnego znaczenia. Nie chcą uwierzyć, że to On nas zbawił, poddając się woli Ojca Niebieskiego.
Możesz odnaleźć siebie, pocieszając Boskie Serce, ucząc się coraz doskonalszej miłości. Wystarczy wybrać jedną godzinę w ciągu dnia, by podczas niej trwać w duchu przy Jego Sercu ukrytym w tabernakulum.
Gdziekolwiek jesteś w tym czasie, ofiaruj siebie, by zyskać siebie; ofiaruj wszystko, co w danej godzinie zrobisz, pomyślisz, poczujesz, by wynagrodzić Mu za to, co dla nas uczynił i za naszą obojętność.
Staraj się wówczas wykonywać swe obowiązki lepiej, dokładniej, z większą cierpliwością. Pociesz jego Serce i pamiętaj o Nim. Wiesz przecież, jak straszliwa może być obojętność.
Jezus wołał: „Na współczującego czekałem, ale go nie było i na pocieszających, lecz ich nie znalazłem”(Ps 69, 21).
Więc Ty też nie pozostań obojętny na skargę i razem z nami odpowiedz na wezwanie Jezusa!